ora 18:17
Ndiej nganjehere njefare perhumbje neper pyje
te panjohura e te zhveshura si per dimer,
si liane zarritem drunjsh ne ndjekje
te dores tende qe pulson vegueshem.
E ndiej nganjehere njefare perhumbjeje
sikur bota te mos ishte e ti te ishe larg,
kisha dashur me shpesh te me flisje…
…te me dashuroje me pak, ndoshta,
e t’me mbaje me prane.
(Ti do i falesh ikjet e mia, e di,
ashtu si une fal perrenjte qe shpelajne trupin tend,
atehere kur bota eshte tejet e madhe
e prape per ne te dy s’ka ka vend…)
Dialog Poetik 
02-05-08, 07:59 #75
engjellorja
Citim:
(Ti do i falesh ikjet e mia, e di,
ashtu si une fal perrenjte qe shpelajne trupin tend,
atehere kur bota eshte tejet e madhe
e prape per ne te dy s’ka ka vend…)
me rrenqethe hene